ကစၥာနီဇာတ္
တစ္ခါတုန္းက ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ သားအမိႏွစ္ေယာက္ ရွိပါတယ္။ သားျဖစ္သူက အေမကို နတ္လုိသေဘာထားၿပီး လုပ္ေကၽြးေနတာပါ။
တစ္ေန႕ေတာ့ အေမျဖစ္သူက သားျဖစ္သူကို အိမ္ေထာင္ၿပဳဖုိ႕ ေျပာလာပါတယ္။ လူဆုိတာ အာရုံနဲမေတြေသးခင္ တကယ္အျဖဴထည္ေလးပါ။ အာရုံေၾကာင့္သာ အေရာင္ေတြေျပာင္းသြားၾကတာပါ။ တကယ္အျဖဴထည္ျဖစ္တဲ႕ သားျဖစ္သူက အျဖဴထည္စိတ္ရင္းအတုိင္းဘဲ…အေမရယ္…လူစိမ္၀င္လာရင္ ျပႆနာေတြလည္း ၀င္လာပါလိမ့္မယ္။ဒီအတုိင္းေလးပဲေကာင္းပါလိမ့္မယ္၊ ဒီအတုိင္းေလးပဲ ေကာင္းပါတယ္…လုိျပန္ေျပာပါတယ္။
ဒီေတာ့အေမလုပ္သူက…သားေျပာတာမွန္ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့သားဘ၀ေရွ႕ေရးကရိွေသးတယ္၊ ျပဳလုိ္က္ပါသားရယ္လုိ႕ အၾကိမ္ႀကိမ္ေျပာလာေတာ့ သားျဖစ္သူကလည္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ မိခင္အလုိက် အိမ္ေထာင္ျပဳလုိက္ပါတယ္.။
ဇနီျဖစ္သူက ပထမေတာ့ ေယာကၡမျဖစ္သူကို ခင္ပြန္းအလုိက် ျပဳစုပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ထုံစံအတုိင္း ပိက်ိပိက်ိ လုပ္လာေတာ့တာပါပဲဈ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သားျဖစ္သူကလည္း အာရုံအသစ္နဲ႕ေတြ႕လာၿပီဆုိေတာ့ အျဖဴထည္သက္သက္ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ။ အေရာင္ေလးေတြေျပာင္းလာပါၿပီး။ ဒီၾကားထဲမွာ သူတုိ႕လင္မယားအတြက္ ကေလးမရတာကလည္း အဓိကျပႆနာ ျဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီကေလးမရတဲ႕ ျပႆနာဟာ ေနာက္ဆုံးအေမျဖစ္သူဆီေရာက္လာပါေတာ့တယ္။ ဇနီျဖစ္သူရဲ႕ စြပ္စြဲခ်က္ကေတာ့ မဂၤလာမရွိတဲ႕ ဒီအေမႀကီး အိမ္မွာရွိေနလုိ႕ ကေလးမရတာေပါ့။
သားျဖစ္သူကိုယ့္တုိင္းကလည္း ..အေမရယ္ တျခားမွာ သြားေနေပးပါလုိ႕…ေတာင္းပန္လာပါတယ္။ အေမလုပ္သူကလည္း သားစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ တျခားအိမ္တစ္အိမ္မွာ အိမ္ေစသေဘာမ်ိဳးနဲ႕သြားေနေပးပါတယ္။
တုိက္ဆိုင္ခ်င္ေတာ့ အေမလုပ္သူထြက္သြားျပီး မၾကာခင္မွာဘဲ ဇနီးျဖစ္သူမွာ ကိုယ္၀န္ရလာပါသတဲ႕။ ဒီေတာ့ဇနီျဖစ္သူက…ေတြ႕တယ္မဟုတ္လား၊ မဂၤလာမရွိတဲ႕ ရွင့္အေမမရွိတာနဲ႕ ကိုယ္၀န္တန္းရတယ္လုိ႕ သက္ေသထူးပါေတာ့တယ္။ ဇနီးျဖစ္သူက ဒီစကားကို ခင္ပြန္းျဖစ္သူသာ မကဘဲ အိမ္နီးခ်င္ေတြပါ လုိက္ေျပာေနပါသတဲ႕။
တစ္ဆင့္စကားနဲ႕ ဒီသတင္းဟာ အေမဆီေရာက္သြားပါတယ္။ ဒီေတာ့ အေမလုပ္သူက ဘယ္လုိေတြးသလဲဆုိေတာ့ ..အင္း… သူတုိ႕ေျပာတဲ့စကားအတုိင္း ငါ့ကိုႏွင္ထုတ္လုိက္လုိ႕ ကိုယ္၀န္ရတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ေလာကမွာတရားေသသြားလုိ႕ပဲျဖစ္မယ္။ တကယ္လုိ႕တရားမေသခဲ့ဘူးဆုိရင္ ငါ့ကိုႏွင္ထုတ္လုိက္တဲ့ အကုသုိလ္ကံက သူတုိ႕ကို အက်ိဳးေပးရမွာ၊အခုေတာ့တရားေသသြားၿပီး၊ ေသသြားတဲ့တရားအတြက္ ငါ့အေနနဲ႕ ဆြမ္းသြတ္ေပးရမယ္လုိ႕ အေတြးျဖစ္ပါသတဲ႕။
အေမလုပ္သူဟာ သူေတြျဖစ္တဲ့အတုိင္း ေသသြားတဲ႔တရားအတြက္ဆြမ္းသြတ္ေပးမယ္ဆုိၿပီး သုသာန္မွာသြားၿပီး ထမင္းဟင္းခ်က္ဖုိ႕ျပင္ဆင္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔သုသာန္မွာသြားၿပီး ထမင္းဟင္ခ်က္တယ္ဆုိတာကို စာထဲမွာျပမထားလုိ႕မသိရပါဘူး၊ သူတုိ႕ေခတ္ကဓေလ႔တစ္ခုျဖစ္ဟန္ထင္ပါတယ္။ သူသာန္မွာ ေသသြားတဲ႔တရားကိုဆြမ္းသြတ္ေပးဖုိ႕ ထမင္းဟင္းခ်က္ေနတဲ႔ အေမအုိကို သိၾကားမင္းက ေတြ႕သြားပါတယ္။ ဒီေတာ့ သိၾကားမင္းလည္း မေနသာေတာ့ပါဘူး သိၾကားမင္းက အေမအုိရွိရာကို ဆင္းလာၿပီး သူ႔တန္ခုိးအာႏုေဘာ္နဲံ႔ပဲ အေမျဖစ္သူကို သားျဖစ္သူအိမ္ျပန္ေရာက္ေအာင္ စီစဥ္ေပးလုိက္ရပါေတာ့သတဲံ့။
(ရေ၀ႏြယ္-အင္းမ)..မဂၤလာအေတြးမ်ား စာအုပ္မွ
No comments:
Post a Comment